بررسی تاثیر نسبت موسیلاژ plantago major (بارهنگ) و hpmc k۴m بر قدرت مخاط چسبی و سرعت آزادسازی قرص های زیست چسب داخل گونه ای پروپرانولول هیدروکلراید

Authors

مجید سعیدی

majid saeedi professor, department of pharmaceutics, faculty of pharmacy, mazandaran university of medical sciences, sari, iranاستاد، گروه فارماسیوتیکس، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران جعفر اکبری

jafar akbari associate professor, pharmaceutical sciences research centre, mazandaran university of medical sciences, sari, iranساری: کیلومتر 18 جاده فرح آباد، مجتمع دانشگاهی پیامبر اعظم، دانشکده داروسازی کتایون مرتضی سمنانی

katayoon morteza-semnani professor, department of medicinal chemistry, faculty of pharmacy, mazandaran university of medical sciences, sari, iranاستاد، گروه شیمی دارویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران سهراب رستمکلایی

sohrab rostamkalaei pharmaceutical resident, student research committee, faculty of pharmacy, mazandaran university of medical sciences, sari, iranرزیدنت فارماسیوتیکس، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران کسری بنایی

abstract

سابقه و هدف: دارورسانی به حفره دهانی دارای ویژگی های خاصی است که آن را به عنوان یک جایگاه درمانی مد نظر محققان قرار داده است. علاوه بر خصوصیات دارورسانی سیستمیک و عدم وجود مشکل گذر اول کبدی در این مسیر، دارورسانی موضعی در این محل نیز دارای جایگاه خاصی می باشد. در این تحقیق، موسیلاژ استخراج شده از دانه های گیاه بارهنگ، به عنوان یک پلیمر زیست چسب، در فرمولاسیون قرص های زیست چسب داخل گونه ای پروپرانولول هیدروکلراید استفاده شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، دانه های گیاه بارهنگ در اسید کلریدریک 1/0 نرمال بر روی هیتر حرارت داده شد. موسیلاژ حاصل پس از صاف شدن با استفاده از اتانول رسوب داده شد و جدا گردید. سپس قرص های پروپرانولول هیدروکلراید 80 میلی گرمی با نسبت های مختلف از دارو به موسیلاژ و نسبت های مشابه از پلیمر hpmck4m، به تنهایی و مخلوط موسیلاژ با این پلیمر تهیه شد. روند آزاد سازی، سرعت جذب آب، تغییرات وزن، تورم، فرسایش، سختی و زیست چسبی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد که حداکثر قدرت مخاط چسبی با فرمولاسیون f1 و کم ترین قدرت مخاط چسبی با فرمولاسیون f6 مشاهده می گردد. قدرت مخاط چسبی با افزایش میزان موسیلاژ در فرمولاسیون ها کاهش می یابد. هم چنین سرعت رهش دارو با افزایش میزان موسیلاژ افزایش می یابد. در بین 7 فرمولاسیون اول که دارای مخلوطی از موسیلاژ و پلیمر می باشند، کم ترین و بیش ترین سرعت رهش به ترتیب در فرمولاسیون f1 و f7 که دارای بیش ترین میزان پلیمر و موسیلاژ (70 میلی گرم) می باشند، مشاهده گردید. استنتاج: موسیلاژ بارهنگ همراه با پلیمر hpmc k4m می تواند به عنوان یک عامل زیست چسب، همراه با اثرات کنترل کننده رهش مطرح گردد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی تاثیر نسبت موسیلاژ Plantago major (بارهنگ) و HPMC K4M بر قدرت مخاط چسبی و سرعت آزادسازی قرص های زیست چسب داخل گونه ای پروپرانولول هیدروکلراید

Background and purpose: Pharmaceutical aspects of mucoadhesion have been the subject of great interest during recent years because it provides the possibility of avoiding either destruction by gastrointestinal contents or hepatic first-pass inactivation of drug. In this study, polysaccharide mucilage derived from the seeds of Plantago major L. (Plantaginaceae family) was investigated for use in...

full text

بررسی تأثیر نوع و مقدار پلیمر بر قدرت مخاط چسبی و سرعت آزادسازی دارو از فیلم های مخاط چسب داخل گونه ای دیکلوفناک سدیم

Background and purpose: Buccal delivery of drug provides an attractive alternative to the oral route of drug administration and a convenient route of administration for both systemic and local drug delivery. Absorption of therapeutic agents from the oral cavity provides a direct entry for such agents into the systemic circulation, thereby avoiding first-pass metabolism and gastrointestinal d...

full text

بررسی تأثیر نوع و مقدار پلیمر بر قدرت مخاط چسبی و سرعت آزادسازی دارو از فیلم های مخاط چسب داخل گونه ای دیکلوفناک سدیم

زمینه و هدف : دارورسانی داخل گونه ای یک جایگزین مناسب برای تجویز دارو از راه خوراکی و یک روش مناسب تجویز ، جهت عملکرد سیستمیک و موضعی دارو است. جذب عوامل درمان ی از حفره ی دهان باعث ورود مستقیم این عوامل به گردش خون سیستمیک می شود. بنابراین از اثر گذر اول کبدی و تخریب گوارشی ممانعت به عمل م ی آید . هدف از این مطالعه، توسعه و توصیف فیلم های داخل گونه ای دیکلوفناک سدیم بوده است. مواد و روش ها : ف...

full text

بررسی تاثیر پلی‌مرهای کربومر، کربوکسی متیل سلولز و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز بر آزادسازی و قدرت مخاط چسبی قرص‌های زیست چسب داخل گونه‌ای سینامالدئید

Background and purpose: Transmucosal drug delivery unlike oral drug delivery has some advantages including deletion of first past effect and prevention of drug removal in gastro-intestinal tract and enzymatic flora. This study aimed at evaluating the effect of CMC, cerbomer and HPMC on Cinnamaldehyde release from formulation matrix and mucoadhesion of these formulations. Materials and methods:...

full text

بررسی تاثیر نوع و میزان پلیمرهای هیدروفیل بر میزان رهش و خصوصیات شناوری قرص های ماتریکسی پروپرانولول هیدروکلراید

Background and purpose: The gastroretentive drug delivery systems can be retained in the stomach due to low bulk density. This assist in improving the oral sustained delivery of drugs that have an absorption window in a particular region of the gastrointestinal tract. These systems release the drug content before reaching the absorption site and provide optimal bioavailability. Several approach...

full text

تهیه فرمولاسیون ژل مخاط چسب داخل بینی اندانسترون هیدروکلراید

تهوع و رفلاکس از بیماری های شایع در بین افراد جامعه می باشد. بنابراین پیشگیری و درمان تهوع به خصوص در بیماران سرطانی و زنان باردار مهم می باشد و در صورت عدم درمان، علاوه بر ایجاد اختلال در امور روزمره افراد، می توانداز دیدگاه اقتصادی نیز به فرد و جامعه ضرر برساند. بدین منظور از داروهای مختلف موجود دردسته داروهای ضد تهوع و محرک دستگاه گوارش نظیر اندانسترون استفاده می گردد. داروی اندانسترون به ع...

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران

جلد ۲۶، شماره ۱۴۱، صفحات ۴۵-۵۸

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023